Bloeiende gele lis in juni. Foto: © Zilvervis Media 2019
In het NOS-journaal van 24 juni 2019 verschenen zomaar drie nieuwe woorden die waarschijnlijk eind dit jaar in de Dikke Van Dale zullen worden toegevoegd. Het bewijst hoe springlevend onze taal is. Alle drie de woorden houden verband met de hitte dezer dagen: hittestressmeter, siëstabeweiding en de mooiste: sproeischaamte. Lees verder
Zilvervis voelt zich vereerd met deze nieuwe Van het Pad-recensie, geschreven door psychologe Mirjam van Donselaar.
‘Openheid en nieuwsgierigheid spatten van de pagina’s’
“Ik kreeg van Frank persoonlijk zijn boek in handen. Ik ken Frank als een interessante en belezen man, naar wie je altijd graag wilt luisteren, hoewel zijn verhaal soms eindeloos lijkt door te gaan. Het verveelt je echter toch niet zo snel als je gedacht had of verwacht zou hebben. Zo ook met zijn boek “Van Het Pad”. Het is een boek dat geschreven is op zo’n zelfde boeiende wijze als Frank kan vertellen. Zijn openheid en nieuwsgierigheid spatten van de pagina’s af. Frank heeft niet snel een oordeel over de mensen die hij tegenkomt op zijn reizen. En wanneer hij dat wel heeft, is hij toch nieuwsgierig naar het tegendeel, of hoe het nu komt dat iemand doet wat hij doet of hoe de dingen in elkaar zitten. Hij reist met een open geest.” Lees verder
Februari 2019- Dezelfde recensent die mijn vorige boek Esoterie in Begrijpelijke Taal recenseerde, wijdt nu een gedetailleerde bespreking op haar site Leestafel Dettie. Hieronder de weergave van haar recensie die even ongezouten is als hoe blijkbaar mijn boek op haar overkomt. Ze bespreekt eerst elk verhaal stuk voor stuk.
Van het pad
liefst ga ik weg over paden die betoveren
Duitsland
De schrijver is een bevlogen reiziger. Als het even kan dan pakt hij zijn spullen in en vertrekt, al dan niet met zijn gezin. In dit boek vertelt hij over enkele van deze reizen en hij begint met een wel heel bijzondere plek… Prora. In Prora werd vanaf 1936, in de nazitijd, een gigantisch badhotel gebouwd voor het Kraft durch Freude-project. De opdracht voor de bouw werd in 1935 gegeven door Adolf Hitler zelf. Het enorme gebouw ligt er nu verlaten bij maar er is wel een museum. Frank vertelt over het naargeestige gebouw en heeft een indringende ontmoeting met een verbitterde man die na de oorlog in het gebouw gezeten heeft.
Thailand
De tweede reis verhaalt over Thailand en wel in Hua Hin, de hoofdstad van het district Hua Hin. De schrijver ziet daar veel westerse mannen met een jonge Thaise vrouw. – Veel westerse mannen zoeken hier hun vrouw. De seksindustrie tiert er welig maar daarnaast zijn er ook veel huis- en zakenvrouwen. De vrouwen zijn prachtig en de schrijver voelt de grote verleiding die deze vrouwen weten op te roepen als hij even afdwaalt van zijn vriendin en de Thaise meisjes hem vervolgens indringend aankijken en toespreken. Het is moeilijk weerstand te bieden en je niet mee te laten voeren door een Thaise schone, meldt de schrijver. Lees verder
Screenshot Google Streetview, Knockomagh Wood, Fionn Gross
(Vrij naar: Enchanted Woods, The Celtic Twilight, William Butler Yeats, 1902)
De dame in het wit
“Een man vertelde mij dat op een dag, als kind, hij met een vriendje een veld in liep om een paard te vangen. Het was er vol zwerfkeien, hazelaarbosjes, jeneverbes en zonneroosjes. Tegen zijn vriend zei hij: “Ik durf te wedden dat als ik door dat bosje daar een steen gooi, dat die daar blijft hangen.” Hij raapte een droge koeienvlaai op en gooide. Zo gauw het ding de takken raakte, begon de mooist mogelijke muziek te spelen. Ze schrokken zich een ongeluk en renden hard weg, maar konden het toch niet laten om verderop even stiekem om te kijken. Rond het bosje liep een dame in het wit, steeds maar rond en rond. De man vertelde: “Eerst was het een vrouw maar daarna werd het een man, en ook die bleef steeds maar rondjes lopen om dat bosje.”
(Door Frank Flippo)
Social Impact Factory Utrecht is een hotspot voor sociaal ondernemerschap in
Utrecht. Zelfstandig professionals, startups, scaleups en grote organisaties die met
hun ondernemerschap impact willen realiseren vinden hier een werkplek of
vergaderruimte. De Social Impact Factory (Ook wel: SIFUtrecht) zoekt steeds naar
verbetering van hun faciliteiten en dienstverlening. Vanuit dat oogpunt kwam
stralingsdeskundige Johan Walraeven op 8 november jl. langs om zijn
meetinstrumenten te demonstreren en alvast iets te vertellen over de huidige
situatie. Lees verder
Bron: Heyn Photo, 1899, Flickr, Her Know Dakota Sioux
“The murmuring water is the voice of my father’s father. The rivers are our brothers. ” said Chief Seattle in a speech. Native Americans believe the ground where they live on is holy because their forefathers are buried in there. A quote: “My son, never forget my last words. In this ground are the bones of your father and mother. I took my fathers hand and said I would protect his grave with my life. My father smiled and went over to the Land of the Spirits. I buried him in that beautiful valley with those curling waters. I love that valley more than anything in the world. A man who doesn’t love his father’s grave is worse than a wild animal.” Lees verder
Source of photograph: Lorie Shaull, 2017 Prairie Island Indian Community Wacipi (Pow Wow), Flickr
(This is an article in 5 parts about the spiritual ways of the original inhabitants of North America)
The Sun Dance
By the time the berries were ripening, in July and August, all people went through an annual and very old ritual called the Sun Dance. It was meant as a renewal of the pact between the powers of Heaven and that of the Earth. They danced in a circle and in the midst of it, a tall trunk stood, erected after being cut in the wood like an enemy. In triumph the tree was taken to the camp. Four days and four nights before the dance, dancers would eat nor drink. To be truthful to the limit in their promises, they stuck wooden pins in the flesh of their breast. The pins had ropes tied to the tree. By dancing forward and backward, eventually the pins would break loose. Thus, a dancer freed himself. Lees verder
