In onze aan overgangsrituelen arme tijd blijft de bruiloft nog steeds overeind staan. Rituelen zijn vaak tot in detail voorgeschreven door instituties, en de kracht van herhaling in deze vaste patronen geeft een gevoel van betekenis. Ging een boerenjongen vroeger  buurten bij een boer met ongetrouwde dochters en hij had een witte in plaats van de voorgeschreven rode zakdoek bij zich, dan kon hij als hij pech had, meteen vertrekken. Raakte de verkering voortijdig uit, dan kon je in sommige streken een lading gier tegen je deur verwachten.  Veel moest, weinig mocht. Een verhaal over de barre tijden achter ons.