(Door Frank Flippo)

Zonnecellen lijken al lang een prachtig, schoon alternatief voor vervuilende fossiele energiebronnen. Er wordt dan ook wat afgeëxperimenteerd op dit gebied; dure cellen die een hoog percentage van het zonlicht omzetten in energie. Maar een peperdure cel kan nooit massaal toegepast worden. Daarom zoeken anderen het in een betaalbare richting. Een Australische producent maakt bijvoorbeeld goedkope zonnecellen op verfbasis. Het productieproces is eenvoudig, bijna zoals een printer A4-tjes uitprint.

Vieze electrolyt

Verfcellen geven veel minder rendement, maar ze kosten een fractie van de gangbare siliciumcellen. De goedkope verfcel kun je verwerken in gordijnen, daken en kozijnen. Een massale toepassing van goedkope verfcellen kan misschien eindelijk de groene revolutie in de energie veroorzaken. Zonnecellen op verfbasis zijn al vaak bekroond, zoals met de Millennium Technology Prize in 2010. Maar ze zijn sinds de uitvinding in 1998 nauwelijks verkocht. Het probleem is dat ze meestal electrolyt bevatten, een bijtende vloeistof die ook in batterijen zit en die zeer lekgevoelig is. Op daken kan het gemakkelijk 80 graden worden. Bij die temperatuur kan de beschermende laag van verfcellen uitzetten en scheuren. Electrolyt is griezelige troep; het brandt door ijzer, aluminium en zelfs door roestvrij staal.

Droge cel

Misschien kunnen we het stellen zonder vuile electrolytvloeistof. Onderzoekers aan de Amerikaanse Northwestern University ontwikkelden een goedkope cel met droge bestanddelen die de elektriciteit ook nog redelijk geleidt. Onderzoeker Kanatzidis gelooft in commerciële toepassingen. Eerst moet hij de cel verder ontwikkelen, tpt het percentage stroom uit zonlicht stijgt naar 11 procent. Dat is nog altijd lager dan bij dunne-film zonnecellen (tot 16 procent) en veel lager dan silicium cellen (tot 40 procent). Maar ook veel goedkoper.

Het Australische bedrijf Dyesol zoekt naar goedkope productiemethoden voor commerciële toepassingen. Dyesol verwerkt verfcellen in bouwmaterialen. In maart installeerde het deze in een gebouw in Seoul, Zuid-Korea. Dyesol werkt ook in India aan verfcellen op stalen daken. Manager Damion Milliken blijft overigens elektrolyt gebruiken. “Onze apparaten zijn getest op een levensduur van tenminste 25 jaar. Kortom, deze technologie is commercieel haalbaar.”

Bron: Technology Review

(Op 1 juni 2012 gepubliceerd op hetkanWel)