(door Frank Flippo)

Rond 1859 was er geen houden meer aan op het laaggelegen veen van Schokland. Zo ver was het afgekalfd, dat de huizen het ternauwernood meer hielden. De koning liet alle inwoners evacueren en het eiland werd prijsgegeven aan de golven. Na het gereedkomen van de Noordoostpolder, in 1939, ontstond uit de restanten van Schokland een ‘museumeiland op het droge’. Harry Mulisch schreef in 1957 een kort verhaal, ‘De vloek der paarden,’ een gefingeerd verslag van de ondergang, met langzaam verzinkende, mummelende schipperslui; Schoklanders die de golven gaandeweg boven zich zien sluiten. November 2008 telde Schokland, na een lange periode zonder bewoning, weer vier huishoudens. Tegenwoordig mag het zich het nieuwste dorp van Nederland noemen. Loop in gedachten mee. (PDF is als artikel gepubliceerd in Te Voet, november 1997)