“Ziek van heimwee naar de Twentse gemoedelijkheid”

(Door Frank Flippo)

In waterrijk, heuvelachtig en bebost land vinden we steevast de oudste menselijke sporen. Ook Twente is zo’n sinds de vroege Steentijd met graagte bewoonde streek. Het platteland koestert haar tradities en ‘noaberplicht.’ Iedereen groet elkaar, praat met elkaar. Keerzijde: je moet  elk gezelschap voor lief nemen. Zeker op een zomerse dag bij  Vasse is daar geen ontkomen aan.  In een bronnenbos, zoals op deze wandeling door Springendal en omstreken, is de muzikale klank van levend water overal hoorbaar. Mijn voeten spoelend bij een waterspuitende zwerfkei, word ik  in Ootmarsum uitgrmaakt voor ‘zigeuner’ omdat ik een hoedje draag. Een geuzennaam, want de mensen met wie ik die dag het landschap deel zijn dat bepaald niet. Met netjes gekamd haar rijden ze hun fonkelende rijwielen rond.

Over Zilvervis

Zilvervis staat voor drs H.F. (Frank) Flippo (1962), schrijver, journalist, historicus. Auteur van 'Esoterie in begrijpelijke taal', ( maart 2013) en reisbundel Van het Pad (oktober 2017) Interesses: letterkunde, mythologie, filosofie, biologie.
Dit bericht werd geplaatst in Folklore, Reisverhalen, Wandelen en getagged met , , , , , , , , . Maak dit favoriet permalink.

Een reactie op “Ziek van heimwee naar de Twentse gemoedelijkheid”

  1. Een klein doorkijkje naar de schoonheid van de rust. Gelukkig dat het nog bestaat in Nederland!

    Like

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.